Cocker Spaniel Amerykański | |
---|---|
Charakterystyka | Mały piesek zbliżony wyglądem do Cocker Spaniela Angielskiego |
Waga | Ok. 8-13 kg |
Wysokość | |
Sierść | Szata niezwykle długa i gęsta; zwłaszcza na uszach, nogach i brzuchu |
Umaszczenie | Sierść może mieć bardzo zróżnicowane kolory |
Kraj patronacki | Stany Zjednoczone |
Klasyfikacja |
Cocker Spaniel Amerykański- jest mniejszy niż jego angielski kuzyn, z wypukłą głową, krótszą krótszym grzbietem, krótszą kufą i o wiele gęstrzą sierścią.
Opis rasy[]
Od lat dwudziestych XIX wieku, Cocker Spaniel w Ameryce rozwinął się w odmianę tak różną od wersji angielskiej, że stał się oddzielną rasą, zyskując swój status w 1946 roku.
Wymagania[]
Zarówno decyzja, jak i wybór rasy powinny być podejmowane przez całą rodzinę a decydujący głos powinien należeć do osoby, która największą część dnia spędza w domu, gdyż ona będzie miała najściślejszy kontakt z psem. Jeśli tato i dzieci marzą o psie, a mama psów nie lubi, bywa że przebywając ze zwierzęciem przez większą część dnia będzie je przepędzać, pies będzie zestresowany, tchórzliwy a silny psychicznie może próbować się "odgryźć".
Nie kupujmy też psa, jeśli w rodzinie jest małe dziecko, które łatwo może zrobić, zwłaszcza szczeniakowi, poważną krzywdę. Może go upuścić, gdy ten gwałtownie ściskany i "kochany" wyrywa się, trwale uszkodzić łapkę ( u psa przednia kończyna połączona jest mięśniozrostem, a nie stawem ) czy patykiem zranić oko. Pies natomiast, który swą "człowieczą rodzinę" uważa za stado, stawiając dziecko niżej od siebie w hierarchii, może je pogryźć. Także kupowanie zwierzęcia "dla dziecka" jest błędem. Jest na pewno bardzo dobrze gdy dziecko, odpowiednio pouczane i pilnowane, wychowuje się mając psa w domu, jednak musi wiedzieć że łączy się to z licznymi obowiązkami.
Bardzo ważne jest dostosowanie rasy psa do warunków jakie możemy zapewnić. Jeśli mieszkamy w domku z ogrodem, sprawa jest prosta. Zawsze możemy w nim stworzyć odpowiednią egzystencję dla każdej rasy, choć i tam należy brać pod uwagę cechy psa wynikające z pochodzenia. Przystosowane do ostrego czy górskiego klimatu nie będą się czuły dobrze na nizinach lub w strefie, gdzie przeważają wysokie temperatury, natomiast psom wymagającym wiele ruchu nawet wielokrotne wypuszczanie do ogrodu nie zastąpi swobodnych spacerów z właścicielem.
Spaniele, jeśli zapewni się im odpowiednią ilość spacerów, nadają się idealnie do niewielkich mieszkań, są przemiłymi towarzyszami, ale nie można wymagać od nich aby spełniały rolę psa obrończego. Niektóre z nich mają instynkt pilnowania przedmiotów będących własnością pana, wszystkie reagują szczekaniem na dzwonek lub pukanie do drzwi, ale każdego przybysza witają wylewnie, bo taka ich natura. Wszak mają być łagodne i serdeczne.
Ważna jest też ilość czasu, który możemy poświęcić swemu psu, zwłaszcza szczenięciu. Zabrany z domu rodzinnego, co jest wielkim stresem, nie może być wiele godzin sam, musi mieć kontakt z nowym "stadem", którym stają się mieszkańcy domu, do którego przybył. Nie chodzi tylko o to, że początkowo jest karmiony 4-5 razy dziennie. Do pozostawania samemu musi być przyzwyczajany stopniowo. Są psy, które nigdy całkowicie nie zaakceptują samotności. Wyją, nudząc się niszczą meble i tapety, potrafią nawet zdemolować mieszkanie, zwłaszcza jeśli jest małe.
Wszystkie psy należy czesać, a spaniele, zwłaszcza długowłose, wymagają tego codziennie. Systematycznie pielęgnowany, jeśli jest odpowiednio żywiony, będzie miał piękny, lśniący, czysty włos bez kąpania.
Na koniec jedna uwaga. Psy prawie wszystkich ras linieją, a gubiony włos znajdujemy wszędzie, zwłaszcza jeśli nie jest systematycznie wyczesywany. Ponadto, w słotne i śnieżne dni, spaniele przynoszą na nogach piasek i śnieg. Wycierane czy spłukiwane po spacerze zawsze trochę brudzą. Jeśli więc ktoś bardzo kocha swój dywan i chce mieć w domu sterylną czystość, powinien zrezygnować z posiadania psa.
Czy jesteś w stanie sprostać podanym wymaganiom ?
Galeria[]
Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.